Ekmek Kazanan , Deborah Ellis

Karakter Haritası

Etkinliği Görüntüle

Kelime Dağarcığı ve İmalar

Etkinliği Görüntüle

Temalar, Semboller ve Motifler

Etkinliği Görüntüle

Konu Özeti

Etkinliği Görüntüle

Favori Sahne

Etkinliği Görüntüle

Ayar

Etkinliği Görüntüle

Karşılaştır ve Kıyas et

Etkinliği Görüntüle

Ekmek Kazanan Özeti

The Breadwinner 2000 yılında, 1990'ların sonlarında Taliban yönetimi altındaki Afganistan'daki yaşam hakkında yazılmıştır. Cesur kahraman, başkent Kabil'de zor koşullarda yaşayan ailesine yardım etmek için her şeyi yapacak olan 11 yaşındaki Parvana'dır. Taliban 1996'da Afganistan'ın kontrolünü ele geçirdiğinde, kadınların erkek refakatçi olmadan evden çıkmalarını ve okula gitmelerini ve ev dışında çalışmalarını yasaklayan İslam yorumlarına dayanan katı yasalar getirdiler. Parvana 11 yaşında, kız olmasına rağmen babasına yardım etmek ve su getirmek için dışarı çıkabilecek kadar gençtir, ancak çarşafıyla örtüldüğünden emin olmalıdır. Eğer bir kadın evden çıkarsa, erkek bir refakatçi ile kendisini tamamen kapatan, yürümesini ve görmesini zorlaştıran bir burka giyerek dışarı çıkması gerekirdi. Kadınların dükkânlara girmesine izin verilmiyor ve dükkân sahipleri bir kadına hizmet ederlerse dayak yeme riskiyle karşı karşıyalar. Bu kontrol düzeyi, kadınları tamamen bağımlı ve en temel ihtiyaçlar için bile erkeklere tabi tutar.

Parvana'nın babası bir bombalamada yaralanmadan ve bacağının bir kısmını kaybetmeden önce lisede öğretmenlik yaptı. Bu nedenle, Parvana, babasının yiyecek için yeterli para kazanmak için sahip oldukları değerli herhangi bir şeyi satmaya çalıştığı pazara gittiklerinde olduğu gibi, yürümesine yardımcı olmak için evin dışında ona eşlik eder. Afganistan'da okuryazarlık oranı çok düşük ve Parvana'nın babası da becerilerini, okuyamayan insanlar için mektup okumak ve yazmak için kullanıyor. Hikayenin başında, Parvana'nın annesi, 16 yaşındaki kız kardeşi Nooria, küçük kız kardeşi Maryam ve bebek erkek kardeşi Ali, Taliban'ın devralmasından bu yana bir buçuk yıl boyunca küçük tek odalı dairelerine kapatılmışlardır.

Bir gece, Taliban ailenin küçük dairesine baskın yapar ve Parvana'nın babasını zorla kaçırır, bu sırada aileyi döver ve eşyalarını yok eder. Eğitimli bir kişi olarak Taliban, Parvana'nın babasını otoriteleri için bir tehdit olarak görüyor, bu yüzden onu hiçbir suçlama olmadan zorlu koşullarda hapse atıyorlar. Kadınların çalışması veya evden çıkması yasak olduğu için aile onsuz çaresizdir. Yiyecekler tükenirken, Parvana kılık değiştirip erkek çocuğu sanmak için saçını kesmeye karar verir. Çocukken Parvana sokaklarda yürümekte, ihtiyaçlarını satın almakta ve geçimini sağlamak için ufak tefek işler yapmakta özgürdür. Bir gün Parvana, aynı zamanda ailesi için çalışmak üzere erkek kılığına giren okuldan arkadaşı Shauzia ile tanışır. Birlikte çay satarlar ve pazardaki insanlara ayak işleri yaparlar. Shauzia ailesi için çalışmak zorunda kalır ama onlar onun eğitim almasına izin vermezler. Denize ve oradan Paris, Fransa'ya seyahat etmek için yeterli para biriktirmeyi hayal ediyor. Bir lavanta çiçeği tarlasının resmini taşıyor ve bir gün Afganistan'daki hayatından kaçabileceğini hayal ediyor. Shauzia ve Parvana tüm işlerini birlikte yapıyorlar ve bu yolda birbirlerine destek oluyorlar. Hatta bir kemik koleksiyoncusuna satmak için bombalanmış binalardan insan kemiklerini kazmak gibi korkunç ve travmatik bir işi bile yapıyorlar. Arkadaşları Bayan Weera'nın dediği gibi, "Bunlar olağandışı zamanlar. Sıradan insanları, sadece geçinmek için olağandışı şeyler yapmaya çağırıyorlar."

Parvana ve Shauzia, bir gün futbol stadyumuna giden kalabalığı gördüklerinde dışarıda çalışıyorlar. İzleyicilere sakız ve sigara satabileceklerini düşünerek içerideki kalabalığı takip ederler. Korku içinde bunun bir futbol oyunu olmadığını, Taliban'ın ellerini keserek mahkumlara barbarca cezalar verdiğini keşfederler. Böyle bir vahşete tanık olan Parvana günlerce bunalıma girer. Annesi, ailenin kuzeye gitmek için Kabil'den kaçma zamanının geldiğine karar verir. Parvana'nın annesi, ailenin henüz Taliban kontrolünde olmayan Mazar e-Sharif'e taşınabilmesi için kız kardeşi Nooria'nın evlenmesini ayarlar. Orada eğitimlerine ve çalışmalarına devam etmekte özgür olacaklarını düşünüyorlar. Ancak Parvana, ailesiyle birlikte gitmeyi yürekten reddeder. Babası hapisten çıkarsa, hepsi giderse babanın onları bulamayacağından korkuyor. Aile üzücü bir şekilde veda eder ve Parvana, burkasının altında bile kararlılık sergileyen, eski bir çim hokeyi antrenörü olan emsalsiz Bayan Weera'nın bakımına bırakılır.

Bir gün dışarıda çalışırken, Parvana yağmura yakalanır. Beklemek için bir binaya girer ve korkmuş ve titreyen genç bir kadın keşfeder. Adı Homa ve memleketi Mazar e-Sharif'in Taliban'ın eline geçtiğini ortaya koyuyor. Homa'nın tüm ailesi işgalci Taliban tarafından öldürüldü ve o hayatı için kaçmak zorunda kaldı. Ailesinin de öldürülmesinden korkan Parvana derin bir depresyona girer.

Babası şaşırtıcı bir şekilde hapisten çıkınca Parvana'nın umutları yeniden canlanır. Zalim Taliban onu bastonsuz sokaklarda bırakır. Nazik adamlar onu evine geri götürür. Parvana'nın babası korkunç bir durumda gelir. Kötü beslenmiş ve hapisteyken dövülmüş. Bayan Weera ve Parvana, onu yavaşça sağlığına kavuşturur.

Parvana'nın babası iyileşirken, o ve Parvana Kabil'den kaçmak ve kayıp ailelerini bulmak için planlar yaparlar. Ailenin Mezar-ı Şerif dışındaki mülteci kamplarında olabileceğine inanıyorlar. Aynı zamanda, Bayan Weera ve Homa, Afganlar için bir mülteci kampında çalışmak ve kendileri gibi diğer kadınlara yardım etmek için Pakistan'a gitmeyi planlıyor. Shauzia ayrıca, Kabil'den kendileriyle birlikte gelmesine izin veren bazı göçebelerle arkadaşlık kurarak Fransa'ya gitme hayaline başlarken ayrılıyor. Ayrılmadan önce Parvana, pazarda mallarını sattığı yerlere Afganistan için umudu simgeleyen çiçekler dikiyor. Parvana ve babası annesini, kız kardeşlerini ve küçük erkek kardeşini bulmak için yola çıkarken Shauzia ve Parvana, yirmi yıl sonra Fransa'nın Paris kentindeki Eyfel Kulesi'nin tepesinde bir kez daha buluşacaklarına dair bir anlaşma yaparlar. Parvana babasıyla birlikte Kabil'den ayrılır ve şehrin üzerinde yükselen ve "Parvana Dağı" lakaplı dağa bakarken geleceğin neler getireceğini merak eder.

Deborah Ellis'ten Ekmek Kazanan İçin Temel Sorular

1. The Breadwinner'daki diğer bazı ana karakterler kimler ve ne gibi zorluklarla karşılaşıyorlar?
2. Romanda yer alan bazı sembol ve motifler nelerdir? Sembolizm, karakterleri ve motivasyonlarını daha iyi anlamanıza nasıl yardımcı olur?
3. Romanda yer alan temalardan bazıları nelerdir?
4. Yazar okuyucuya hangi mesajları veya dersleri vermeye çalışıyor?

Deborah Ellis'in Ekmek Kazanan adlı kitabı hakkında sık sorulan sorular

Deborah Ellis'in Ekmekçi adlı eserinin temel mesajı nedir?

Ekmekçi, cesaret, eğitim ve dayanıklılık önemini vurgular. Sıradan insanların, özellikle Parvana gibi kızların, zor koşullar altında hayatta kalmak ve ailelerine yardım etmek için zor kararlar alabileceğini gösterir.

Ekmekçi'yi K-12 sınıfında nasıl öğretebilirim?

Tartışma soruları, karakter analizi ve sembolizm etkinlikleri kullanarak öğrencilerin romanla etkileşime geçmesini sağlayın. Dersleri insan hakları, empati ve küresel vatandaşlık temalarıyla ilişkilendirmeyi düşünün. Görsel hikaye panoları ve grup projeleri genç öğrencilere uygundur.

Ekmekçi'de hangi temel temalar bulunmaktadır?

Başlıca temalar arasında cinsiyet baskısı, aile bağlılığı, umut, cesaret ve eğitimin hayatları değiştirme gücü yer alır. Bu temalar, Parvana’nın deneyimleri ve destekleyici karakterler aracılığıyla keşfedilir.

Öğrencilerin Ekmekçi'yi anlamalarına yardımcı olacak hangi etkinlikler yapılabilir?

Rol yapma, yaratıcı yazma, hikaye panosu hazırlama ve tarihi araştırma projeleri deneyin. Bu etkinlikler empati, eleştirel düşünme ve Afganistan’ın tarihi ve kültürünü derinlemesine anlamayı teşvik eder.

Neden Ekmekçi, öğrenci empatisi ve küresel farkındalık için önemlidir?

Ekmekçi, öğrencilerin kadın hakları ve çocukların mücadeleleri gibi küresel konularla bağlantı kurmasını sağlar. Parvana’nın hikayesini okumak, empatiyi geliştirmeye ve özgürlük ile eğitimin değerini takdir etmeye teşvik eder.