The Moon is Down van John Steinbeck

Plot Diagram

Activiteit Bekijken

Overzicht van Letters

Activiteit Bekijken

Literair Conflict

Activiteit Bekijken

Thema's, Symbolen en Motieven

Activiteit Bekijken

Retorische Strategieën

Activiteit Bekijken

Visueel Vocabulaire

Activiteit Bekijken

Een samenvatting van The Moon is Down (bevat spoilers)

Het was een gemakkelijke overname van een kleine stad. De heer George Corell lijkt achter dit alles te zitten: hij nam de politieman mee uit vissen en regelde dat de 12 soldaten van de stad zes mijl verderop een schietwedstrijd zouden houden. De soldaten kwamen terug en schoten op de bezetters, maar ze werden gemakkelijk verslagen. Binnen een paar uur was het bataljon geïnstalleerd in het pakhuis van meneer Corell en kolonel Lanser verzocht om een audiëntie bij burgemeester Orden. Burgemeester Orden is de burgemeester van het volk, en hoewel hij vaak herhaalt dat hij in de war is, is hij niettemin vastbesloten zich aan de wil van het volk te houden. Kolonel Lanser wil de medewerking van de burgemeester en hij wil zijn paleis voor zijn personeel. De vijf mannen die onder bevel van kolonel Lanser werken, zijn niet zoals de kolonel: de meesten begrijpen de wreedheid van oorlog niet, omdat ze het nog nooit eerder hebben gezien. Lanser was een soldaat tijdens de Eerste Wereldoorlog, dus hij verwacht het ergste en hij weet dat het altijd erger kan. Majoor Hunter ziet zijn missies meer als technische operaties dan als oorlogshandelingen. Kapitein Bentick is te oud om niet door te stoten naar de volgende rang, maar hij mist ambitie. Kapitein Loft is daarentegen te jong om kapitein te zijn. Hij leeft en ademt het leger, de procedure en de regels, en is zeer ambitieus. Luitenants Prackle en Tonder zijn emotionele jonge mannen die volledig in het systeem van de leider geloven en er nooit aan twijfelen. Prackle is sentimenteel en loyaal over zijn familie; Tonder is een dichter die ernaar verlangt om heldhaftig te sterven in de strijd.

George Corell komt kolonel Lanser bezoeken in het huis van de burgemeester, omdat hij de positie van de burgemeester wil krijgen. Lanser weet echter uit ervaring dat de stedelingen nooit zullen meewerken als Corell als burgemeester wordt aangesteld omdat hij een verrader is. Kapitein Bentick wordt gedood wanneer hij ingrijpt in een aanval op Kapitein Loft door een mijnwerker die iets roept dat hij een vrij man is. Kolonel Lanser kent de oefening: executeer de mijnwerker en creëer meer vijanden.

De man die Kapitein Bentick vermoordde is Alexander Morden, de echtgenoot van Molly Morden. Joseph, de dienaar van Orden, onthult ook dat mensen van plan zijn Corell te vermoorden voor zijn verraad. Molly komt naar de burgemeester omdat haar is verteld dat hij Alex zal veroordelen, maar burgemeester Orden zegt dat hij dat niet zal doen omdat Alex geen misdaad tegen hun volk heeft begaan. Lanser arriveert om met Orden te praten over het houden van een proces voor Alex Morden, omdat het zal helpen om een sfeer van beleefdheid in de stad te behouden. De burgemeester zegt echter tegen Lanser dat hij evenmin het recht heeft om een doodvonnis uit te spreken als Lanser. Orden weet dat dit oorlog is, en dat de bezetters niets geven om wetten of beleefdheid. Hij en zijn mensen zullen niet vallen voor deze façades, en hij staat erop dat hij Morden alleen zal veroordelen als Lanser de twintig soldaten doodt die zes van zijn soldaten hebben gedood.

Tijdens het proces van Morden vertelt burgemeester Orden Alex dat zijn offer als martelaar voor de zaak van de vrijheid is. Alex zegt dat Kapitein Loft hem opdracht heeft gegeven in de mijn te werken, maar hij is een vrij man, een wethouder. Terwijl hij naar het plein wordt geleid om te worden neergeschoten, wordt luitenant Prackle door het raam in de schouder geschoten en kolonel Lanser weet dat de opstand begint. Naarmate de weken vorderden, heerst er een koude ongehoorzaamheid over de stad. Ze moeten doen alsof ze gehoorzamen om voedsel te krijgen; soms gingen machines echter kapot en werden ze niet gerepareerd; soms blokkeerden lawines de spoorlijnen voor de kolentreinen; soms maakten de mannen fouten die de productie vertraagden. De mannen van het bataljon raken steeds meer geïsoleerd en paranoïde, want als ze ook maar een moment op hun hoede zijn, verdwijnen ze. De aanvankelijke liefde die het bataljon had voor het kleine, pittoreske stadje is snel vervaagd en ze beginnen de mensen om hen heen te verafschuwen en te vrezen. De Engelsen voeren hun nachtelijke bombardementen op de mijn op en de stedelingen zijn maar al te blij om de mijn te verlichten zodat de bommenwerpers het doelwit kunnen zijn.

Kapitein Loft denkt na meer problemen een oplossing te hebben gevonden: of de mannen doen hun werk en het mijne, of hun families willen niet eten. Ze zullen de mannen dwingen om in de mijn te eten, zodat ze op krachten blijven, maar geen porties kunnen delen met hun families. Al die tijd blijven luitenants Tonder en Prackle zich afvragen of ze de oorlog al hebben gewonnen; het enige wat ze willen is naar huis gaan. Sommige soldaten zijn al naar huis gestuurd omdat ze krankzinnig waren geworden en worden met "genadedoden" geconfronteerd. Tonder, bijna hysterisch, vertelt Hunter, Loft en Prackle dat hij een droom had waarin de leider gek was, en zegt dat het gewoon vliegen zijn die het vliegenpapier hebben veroverd. Later wordt dit omgezet in een lied dat mensen over het platteland zingen in weerwil van de bezetters.

Tonder, die de vrouwen in de stad in de gaten houdt, gaat Molly Morden bezoeken, gewoon 'om te praten'. Tonder wil na zo'n lange tijd een menselijke band met een vrouw, maar Molly is koud tegen hem vanwege de moord op Alex. Ze vertelt Tonder dat ze met hem naar bed zal gaan voor de prijs van twee worstjes omdat ze honger heeft, en Tonder is geschokt dat ze geen emotionele band met hem zal hebben. Hij vertrekt eindelijk en Orden, dokter Winter en de Anders-jongens arriveren. Ze zijn van plan Corell te ontvoeren, zijn boot te stelen en hem op weg naar Engeland overboord te gooien. Orden vraagt de jongens van Anders om Engeland te vragen om dynamietvoorraden met hun bommen te droppen. De stedelingen zullen ze verbergen en gebruiken op de vijand wanneer ze het het minst verwachten. Tijdens hun ontmoeting komt luitenant Tonder terug naar het huis van Molly. Molly pakt haar breischaar en verstopt die in haar jurk voordat ze de deur opendoet. Later wordt onthuld dat ze Tonder vermoordt.

Een paar weken later droppen de Engelsen pakjes dynamiet en chocolade voor de stedelingen. Het verandert in een gigantische paasei-achtige jacht, waarbij mannen, vrouwen en kinderen heimelijk naar de pakketten zoeken en er vervolgens vandoor gaan om ze te verbergen. Corell arriveert en begint zijn lijst met vermoedens en bewijzen op te zeggen tegen de hand van burgemeester Orden om mensen te helpen ontsnappen, waaronder Molly, de moordenaar van Tonder. Het lijkt erop dat hij ontsnapte aan de plannen van de jongens van Anders om hem te vermoorden, en hij heeft een zekere mate van officieel gezag gekregen van de hoofdstad. Lanser arresteert burgemeester Orden en dokter Winter, de twee leiders van de stad, in de hoop de lucht van opstand die door de mensen waait te verdrijven met de komst van het dynamiet. Hij verklaart dat elk geweld gepleegd na 11 uur zal resulteren in hun executie.

Burgemeester Orden en dokter Winter bespreken hun arrestatie in het paleis. Orden hoopt op Winters conclusie dat zelfs als de soldaten hen doden, dit een vrij volk is - andere leiders zullen verschijnen in hun afwezigheid. Burgemeester Orden is echter een beetje nerveus over zijn eigen dood, geeft hij toe aan Winter. De burgemeester begint te reciteren uit de verontschuldiging van Socrates, waarin het idee wordt benadrukt dat nadat de burgemeester en Winter zijn gedood, de vijand met erger geweld te maken zal krijgen dan ze hebben toegebracht. Lanser probeert een beroep te doen op de burgemeester om het geweld te stoppen waarvan hij weet dat het onvermijdelijk zal zijn als ze de burgemeester doden. Orden antwoordt: "De burgemeester is een idee bedacht door vrije mannen. Het zal aan arrestatie ontsnappen." Hier vindt een explosie plaats, die in strijd is met het bevel van Lanser. Orden beëindigt zijn voordracht van Socrates' verontschuldiging aan dokter Winter met de regel: "Crito, ik ben Asclepius een haan schuldig. Zal je eraan denken om de schuld te betalen?" Winter antwoordt: "De schuld zal worden betaald", en blijft het idee koesteren dat de strijd tegen de bezetters voor vrijheid zal doorgaan en harder zal zijn dan voorheen.

Historische context en doel van de schrijver

Na een bezoek aan Latijns-Amerika in 1940, maakte Steinbeck zich steeds meer zorgen over de dominantie van de nazi-propagandamachine in de wereld. Steinbeck, een felle patriot voor zijn land, bood zich vrijwillig aan bij overheidsorganisaties, een van hen een voorloper van de CIA, het Office of Coordinator of Information (de COI). Geïntrigeerd door de verhalen van vluchtelingen die Steinbeck ontmoette via zijn werk bij het COI, besloot hij een propagandaroman te schrijven over ondergronds verzet in een stad in een dubbelzinnig land dat veel op Noorwegen lijkt. Uiteindelijk dreigt de bezetter de geest van de stedelingen te breken, maar de principes van de democratie blijven hoe dan ook standhouden. De titel komt uit een regel in Macbeth en weerspiegelt Steinbecks overtuiging dat de nazi's een duisternis met zich meebrachten terwijl ze hun territoriale expansie over Europa voortzetten. De roman won de Nobelprijs voor literatuur en werd het meest populaire stuk verboden propaganda in het door de as bezette Europa. Thuis in Amerika veroorzaakte het veel controverse omdat het de bezettende soldaten afschilderde als menselijke wezens, in plaats van eenvoudige moordmachines. John Steinbeck schreef het stuk echter niet voor Amerikanen; hij schreef het voor de bezette mensen, die de complexiteit van hun onderdrukkers zouden herkennen in zijn afbeeldingen van de naamloze kracht.

Essentiële vragen voor The Moon is Down

1. Waarom is het belangrijk om weerstand te bieden aan onderdrukking?
2. Hoe belangrijk is de rol van propaganda bij het bestrijden of promoten van oorlogsideeën?
3. Wat is de impact van het karakteriseren van bezetters als mensen met gevoelens, angsten en doelen?
4. Waarom is vrijheid krachtiger dan angst?
5. Wanneer heeft het burgerlijk verzet de slechte wetten en de bezetter verslagen?
6. Waarom is het breken van de geest van de mens het enige dat nooit gedaan kan worden?

Veelgestelde vragen over The Moon is Down van John Steinbeck

Wat is het hoofdthema van The Moon is Down door John Steinbeck?

Het centrale thema van The Moon is Down is de kracht van weerstand tegen onderdrukking. Steinbeck onderzoekt hoe gewone mensen burgerlijke ongehoorzaamheid en doorzettingsvermogen gebruiken om vrijheid te behouden, zelfs onder bezetting tijdens de oorlog.

Hoe kan ik propaganda onderwijzen met The Moon is Down in mijn klas?

Om propaganda te onderwijzen met The Moon is Down, richt je op Steinbecks weergave van oorlogsboodschappen en ondergrondse weerstand. Laat leerlingen voorbeelden analyseren, motieven bespreken en hun eigen propagandastukken maken om de impact op de publieke opinie te begrijpen.

Waarom wordt The Moon is Down als belangrijk beschouwd voor het begrijpen van weerstandbewegingen?

The Moon is Down biedt waardevolle inzichten in weerstandbewegingen door subtiele en openlijke daden van verzet af te beelden. Het helpt leerlingen te zien hoe collectieve actie en leiderschap onderdrukkende regimes kunnen uitdagen.

Welke lessactiviteiten kan ik gebruiken voor The Moon is Down?

Geschikte lesactiviteiten voor The Moon is Down omvatten karakteranalyse, het onderzoeken van thema's zoals vrijheid en angst, het onderzoeken van historische context en rollenspelscenario's die empathie en kritisch denken stimuleren.

How does Steinbeck humanize occupying forces in The Moon is Down?

Steinbeck humanizes the occupying forces by giving them emotions, fears, and personal dilemmas. This approach fosters nuanced discussion about war, morality, and the complexity of enemy characters in literature.